Alle vrouwen weten het: tienermeiden zijn keihard! Jongens hebben een groot probleem als ze dat niet door hebben. Zo ook Randy, waarmee ik op de basisschool zat. Hij stonk er destijds vreselijk in: de overspeltest. Zonder dat ik het door had, liep hij bij mij ook nog eens snoeihard zijn eerste blauwtje. AUUUUww….!!
En nu, een ‘paar jaar later’, deelt hij op Facebook zijn verhaal over zijn eerste blauwtje. Om ieders tijdlijn op te leuken na een week van heftige en nare berichten over Parijs. Dat is zeker gelukt! Hieronder het grappige bericht en mijn reactie. Om je weekend mee in te luiden.
Things girls did…to Randy:
“Mijn eerste blauwtje.
We schrijven 1982. Ik was 11 jaar en zat op de Godfried van Molle basisschool in Munstergeleen. In die tijd “vree” ik met Miriam. Onze wederzijdse liefde beperkte zich tot het handje in handje naar huis toe lopen. Waarom we met elkaar vreëen is me tot op de dag van vandaag niet duidelijk. Waarschijnlijk omdat we na school dezelfde richting naar huis gingen. Zelfs een kusje was er niet bij. Laat staan de “tongsjlaag”. Dat vonden we maar vies.
Op die bewuste vrijdag zou het allemaal anders dan normaal lopen. Toen de bel voor de laatste keer die week luidde en iedereen zich naar buiten spoedde moest ik bij de meester komen. Ik kreeg 250 regels strafwerk omdat ik meester Frits een klojo had genoemd. Uiteindelijk heb ik die ook moeten schrijven van mijn ouders. Bikkelhard. Toen ik terug naar mijn schoolbankje liep zag ik een briefje liggen met daarop een ❤getekend. “Ohhhh”,dacht ik. “Die is van Miriam”. Echter, dit briefje was niet van Miriam maar van Liesbeth. Een hoog-blonde jonge meid waarbij al enigszins borstgroei waar te nemen was. Dit in tegenstelling tot de meeste andere meiden in de klas. De tekst was als volgt:
” ❤❤Randy❤❤. Ik durf het niet te vragen omdat je al een meisje hebt (Miriam). Het verbaast me dat ik dit durf te schrijven maar ……. Ik wil het met je aan maken….. Ik droom wel eens van je…..ik hoop dat je “Ja” zegt…..Laat het niet aan anderen merken, ook niet aan miriam en Shirley. Ps. ik wacht op je na school (om kwart voor vier). Ps ik zit bij jou in de klas. L.”.
Ik kan me nog herinneren dat ik het bloedheet kreeg van de zenuwen. Snel propte ik het briefje in mijn broekzak en liep langs de meester de klas uit op zoek naar mijn jas. Eenmaal buiten gekomen zag ik Liesbeth staan praten met een andere meid uit onze klas. In die tijd was ik als het op meiden aankwam héél verlegen dus ik stond op veilige afstand wat te ijsberen, wachtend op een goed moment om aan te vallen. Na me de nodige moed ingesproken te hebben stapte ik met veel te krappe broek richting het meisje waarmee ik de komende tijd handje aan handje naar huis zou gaan lopen.
“Hoi Liesbeth”: zei ik. “….. over met dat aanmaken met mij hé……dat vind ik wel goed”, stotterde ik er op los. En dan met mijn meest lompe blik in mijn ogen. Als door een wesp gestoken antwoordde Liesbeth:” wát aanmaken?? met jou zeker sukkel?”.
Een doodse stilte……Ik wist niet waar ik moest kijken…. zo overdonderd was ik door haar antwoord……Allemachtig. Dit had ik nooit zien aankomen. Ken je dat gevoel? Dat de grond onder je weg zakt?? Ik wist totaal niet hoe ik hier op moest reageren en helemaal vertwijfeld draaide ik me om en liep richting de uitgang van het schoolplein en daar…….daar stonden Miriam en Shirley zich op de kniëen te slaan van het lachen. Ze kwamen niet meer bij.
En wederom maakte dat beschamende gevoel zich meester van mijn gehele lijf. Op twee minuten tijd week de grond voor de tweede maal onder mijn voeten vandaan.
De ladies hadden me gewoon beet genomen en zélf dat briefje geschreven. Een soort overspel test waar ik dus falikant voor was gezakt. De relatie met Miriam kon ik dus wel shaken en Liesbeth ??
Op het Serviam kon er gedurende 6 jaar nét een lauwe “hoi” vanaf als ik haar voorbij sjokte op de gang en mijn facebookinvitatie van een jaar geleden blijft nog steeds onbeantwoord. Ik heb het donkerbruine vermoeden dat dit,zelfs na 32 jaar wachten niets meer gaat worden?.”
Tienermeiden, tienerliefde…hard leven
Aahhh, wat een nare liefdeservaring! Ik heb behoorlijk mijn best moeten doen om herinneringen op te halen bij dit verhaal. Ik had geen idee….tienermeiden die tienerliefde keihard de nek om draaien.
Hij was namelijk best oké Randy. Hij kwam in de vijfde klas bij ons op school en zijn ouders hadden heel stoer een café met bowlingbaan. Genoeg om hem interessant te maken. Maar ‘second best’ is niet mijn plek. Dat wist ik al vroeg, zo blijkt.
En verkering met het ex-vriendje van één van je vriendinnen, is vragen om grote problemen bij tienermeiden. Zeker in onze klas.
Dus arme Randy: ik wist van niks! Wie weet had je toen een goede kans gemaakt als je niet eerst met Miriam verkering vroeg?
Maar dan had je nu niet iedereen blij gemaakt met je leuke verhaal. Dat moet je toch ook iets waard zijn? En ik let er op dat mijn tienermeiden wat zachter omgaan met aardige jongens. Ook als ze stomme dingen doen. Dan vinden ze je kennelijk juist leuk! Een lastige boodschap, dat wel.
Randy
Hahahaha…… Hoe ben je hier nu aan gekomen??? Leuke reply trouwens 😉 werd vandaag getipt door iemand dat je dit geblogged had….
We were young 😉
Groetjes Randy
Talks & Treasures
Hey there you are 🙂