Het allerleukste aan Carnaval is...het ETEN! Natuurlijk. Nonnevotten om precies te zijn. Voor dit zoete Zuid Limburgse lekkers uit Sittard ga ik het liefst vóór carnaval naar mijn ouders. En keer ik met zakken vol nonnevotten weer terug naar Rotterdam. De drie dagen feest sla ik over, al jaren. Tussendoor gingen we nog wel met de meiden (voor de portie Limburgse cultuur) naar de optocht kijken. Inmiddels willen ze niet meer, zelfs niet met nonnevotten in het vooruitzicht. Carnaval? Nonnevotten! Carnaval is nooit echt mijn ding geweest. Behalve toen ik als puber het feest kon gebruiken als excuus om zonder gedoe zes dagen tot laat uit te gaan. Maar sinds ik in Rotterdam woon, is het enige dat ik echt mis aan carnaval de nonnevotten. Waar ze naar smaken, die zoete rare deegbaksels? Denk aan een mix van berlinerbol (zonder vulling) en donut en dat in de vorm van een Zeeuwse bolus. Mierzoet. Toch kan ik er met gemak een dag op leven, twee dagen ook nog. En ik rij er gerust ...