“O nee mam, alweer Parijs?” De reactie van oudste als ik zeg dat een tripje naar deze stad hoog op mijn wishlist staat. Hoezo alweer! Het is bijna een jaar geleden en de stad is zo mooi in de lente! Als er ook nog eens te vaak achter elkaar verleidelijke plaatjes met knappe hotspots voorbij komen op Instagram dan wil ik ook.
Wie wil er nou niet mee? “Geen zin om door de stad te lopen en naar museums te gaan”, krijg ik terug. Alsof we dat deden de laatste keer dat zij mee was. Toen hebben we vooral gegeten en gewinkeld als ik me goed herinner. Ik twijfel even aan de opvoeding, want ‘Paris is always a good idea’. Toch? Ik weet zeker dat ik die print ergens op haar kamer heb zien liggen. Echt.
Alweer Parijs?
Gelukkig is er niets veranderlijker als het puberbrein. De week daarna laat ik Parijs nog eens vallen en is het: “Gaan we wel shoppen hoor.” Natuurlijk. Wat denk je. Of we dan in een hotel gaan deze keer, is de vraag.
Nou schat, we denken er aan om Parijs eens op een heel andere manier te doen.
Argwanende puberogen kijken me aan…”Hoezo anders?!”
Nou eh, wat relaxter, meer buiten en lekker tussen het groen. Op een camping bijvoorbeeld en dan fris fietsend door Parijs?
De lieverd kijkt verschrikt, of is het meer die ‘belachelijk’-blik. Enfin, ze staat op en vertrekt naar boven. We laten het idee maar even inwerken.
Wie weet wat ze er over een maand van vindt.
Meer Parijs op de normale manier. En op een andere manier zonder kinderen.
Geef een reactie